روابط ساده و ترکیبی مؤلفه های سازمان یادگیرنده با اثربخشی سازمانی در مدارس هیأت امنایی و عادی

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه ی رابطه ی بین سازمان یادگیرنده با اثربخشی سازمانی در مدارس ابتدایی هیأت امنایی و عادی استان همدان انجام شد. روش پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث شیوه ی جمع آوری داده ها توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی استان همدان بود. نمونه آماری پژوهش بر اساس فرمول کوکران 528 نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند.داده های پژوهش از طریق پرسشنامه سازمان یادگیرنده با پایایی 97/0 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی با پایایی96/0 جمع آوری و از طریق آزمون های t تک نمونه ای، t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به وسیله ی نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که وضعیت سازمان یادگیرنده و اثربخشی سازمانی در سطح بالاتر از متوسط است. بین سازمان یادگیرنده و مؤلفه های آن با اثربخشی سازمانی مدارس رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. به علاوه در مدارس هیأت امنایی، مؤلفه های یادگیری تیمی، سرآمدی شخصی و چشم انداز مشترک؛ و در مدارس عادی، ویژگی های چشم انداز مشترک، تفکر سیستمی، سرآمدی شخصی و یادگیری تیمی بیشترین تأثیر را در پیش بینی اثربخشی سازمانی دارند.